معرفی مدل مجموع شاخص تعلقه فی (tpfim) در تجزیه وتحلیل گروه های اکولوژیک گیاهی

در تحقیق حاضر نخست با کاربرد شاخص تعلقه فی (φ)، گونه های معرف گروه های اکولوژیک گیاهی جنگل حفاظت شده خیبوس تعیین شده و سپس با توسعه مدل مجموع شاخص تعلقه فی به همراه دو شاخص تمایزی و انحصارگرایی، ارزش گونه های معرف در ارزیابی کیفیت طبقه بندی گروه های مزبور تشریح شد. براساس نتایج شاخص تعلقه فی تعداد 33 گونۀ معرف برای گروه های گیاهی فاقد شمشاد معرفی شد که سهم گونه های چوبی و علفی به ترتیب 7/76 درصد (22 گونه) و 3/33 درصد (11 گونه) بود، این در حالی است که در فهرست گونه های معرف گروه های گیاهی شمشاد (7 گونه) اصلاً گونه های علفی حضور نداشتند. کاربرد آزمون نیکویی برازش مربع کای (25= df و 97/234 =2χ)، ضریب کاپا (789/0=k) و ضریب همبستگی اسپیرمن (935/0=rs) در بررسی تطابق گروه های گیاهی حاصل از دو روش عضویت پذیری tpfi و طبقه بندی twinspan نشان داد نتایج این دو روش با احتمال 99 درصد از یکدیگر مستقل نیستند و با یکدیگر انطباق دارند. ارزیابی کیفیت نتایج دو روش tpfim و twinspan براساس دو شاخص انحصارگرایی و تمایزی نشان می دهد که متوسط مقادیر این دو شاخص در گروه های گیاهی ارائه شده به روش tpfim (74/88=u و 76/33=sh) همواره در سطح بالاتری نسبت به گروه های گیاهی ارائه شده از طریق روش twinspan (51/71=u و 98/29=sh) قرار دارد. بنابراین نتیجه گیری می شود که روش عضویت پذیری tpfim می تواند به عنوان روشی کارآمد در بهبود نتایج روش twinspan در طبقه بندی گروه های گیاهی کاربرد داشته باشد.